Sarah is in de overgang. Met gerichte sport, gezonde voeding én humor gaat zij haar overgangsklachten te lijf.

Snor

Snor

Meer info?

De overgang van A tot Z

Om de sporen van de gebroken nachten van mijn gezicht wissen, besloot ik mezelf lekker met een uitgebreide gezichtsbehandeling te verwennen.

Het begon goed. Routineus werkte een dame in vertrouwenwekkende lila schortjas het programma af, waarna ik me, zo beloofde de website, als herboren zou voelen. De reinigingsgel rook heerlijk naar vanille en haar kundige vingers gleden met precies genoeg druk over mijn voorhoofd, slapen en kin.

Talkpoeder

Ik begon net te ontspannen, toen een ander vaag bekend luchtje mijn neusgaten bereikte. Voor ik me realiseerde wat het was, zei ze: ‘Ik doe wat talkpoeder op je huid, zodat alleen de haartjes aan de strip blijven plakken.’

Paniek

Haartjes? Strip? Plakken? Met een schok ontwaakte ik uit de roes. Gealarmeerd vroeg ik: ‘Ga je mijn bovenlip harsen? Neeee, heb ik een snor?’ De paniek sloeg toe. Hoelang had ik al met die snor rondgelopen?

Bovenlip

Opeens herinnerde ik mij een vrouw die voor mij aan de beurt was bij de bakker. Donkerblonde haren van minstens een centimeter bedekten haar bovenlip. Het was fascinerend mooi en afstotelijk tegelijk om die haren in het zonlicht te zien glanzen terwijl ze meebewogen op het ritme van haar bestelling: ‘Doet u maar een halfje gesneden wit.’

Lekker glad

‘Nee joh, niks aan de hand,’ verzekerde de schoonheidsspecialiste me lachend. ‘We doen dit standaard, dan is alles straks lekker glad.’ Mijn huid bleef even aan haar vingertoppen hangen, toen ze er iets kleverigs op smeerde. Daarna drukte ze een lapje op mijn huid. ‘Dit voelt een klein beetje alsof je een pleister van je knie trekt,’ zei ze liefjes.

Narcose

Ik wist dat ze loog. Haar stem klonk te lief, te troostend. Rats deed ze links. Mijn voeten flexten van de pijn. Rats ging het rechts. Ik ging niet huilen, echt niet. Rats rats, rats, en nog een keer rats. Ik wilde een volledige narcose. ‘Dat was het hoor,’ zong ze en kwakte toen kloek een klodder koele zalf op het geteisterde gebied.

Erectie

De geur van desinfecterend middel drong in mijn neusgaten en mijn huid schrokte de koelte op. Ik was sprakeloos van de pijn. En van ongeloof, want nu hoorde ik bij het leger vrouwen dat hun bovenlip harst. Dat was voor mij altijd zoiets als een erectie: ik dacht dat ik daarover nooit zou kunnen meepraten.

Poriën

Ze drukte een hete, vochtige handdoek tegen mijn huid. Om de poriën te openen, wist ik uit Santé. Waarom wilde ze mijn poriën eigenlijk openen? Ik wilde het antwoord niet weten. Nee, ik wilde het antwoord niet voelen.

Kilo afgevallen

‘Ik loop nog even je huid na,’ dreigde ze zachtjes en ze knipte een lamp aan, zo fel dat ik mijn ogen wel dicht moest doen. Meedogenloos kneep en kneep en kneep ze in mijn kin en mijn neus. ‘Ik ben verdomme straks een kilo afgevallen, zoveel knijp je uit mijn kin,’ probeerde ik mijn pijn weg te grappen.

Voorspel

Even doezelde ik heerlijk tien minuten weg, toen ze me alleen liet om het voedende honingmasker zijn werk te laten doen. Maar ik was weer helemaal bij de les toen ze, nadat ze mijn snoet stevig had schoongeboend, met de kracht van een volwassen vent mijn schouders, bovenarmen en decolleté ging masseren. Haar vingers stopten steeds net boven het gleufje tussen mijn borsten. Het voelde bijna als voorspel, en ik verwachtte elk moment haar roodgestifte lippen op de mijne te voelen.

Opluchting

En toen opeens was het voorbij. Er werd huppakee een en ander aan mascara en lippenstift opgebracht met een snelheid die ik zelf niet haal wanneer ik me probeer op te maken voor het rode stoplicht. De stoel werd omhooggetakeld, het dekbedje bruusk van mijn benen getrokken en ik was vrij, vrij! Lachend van opluchting sprintte ik de salon uit.

Opgeknapt?

Het lachen is me snel vergaan. Mijn huid en harsen gaan niet zo goed samen. De volgende ochtend ontdekte ik zeven dikke, witte pukkels op de gehavende huid tussen mijn neus en mond. Nee, ik ben er echt van opgeknapt.

sarahmagazine_wordtvervolgd_zwart

Print Friendly
Share on Facebook0Tweet about this on TwitterEmail this to someone

4 reacties op Snor

  1. Agnes schreef:

    Hahaha! mooi verhaal en herkenbaar. Ik laat NOOIT aan mijn gezicht harsen. Ik heb een vlijmscherpe tweezerman en een vergrootspiegel in de vensterbank van mijn slaapkamer waar ik om de dag een inspectie uitvoer. Alle haren worden er zorgvuldig uitgetrokken. Pincet met watje alcohol weer schoongemaakt. Hoe ouder hoe meer groot onderhoud..
    Ik geef liever geld uit aan een goede massage.

  2. margreeth schreef:

    Sarah, iedere keer lees ik je column met zoveel plezier, herkenning en soms een piepklein beetje frustratie 🙂
    Ga door zo!

  3. Arjen schreef:

    Nu toch echt eens hardop voluit gelachen … Ik hoop nooit te kunnen meepraten over het harsen van mijn bovenlip!

  4. Hahaha, en daarom ga ik dus never nooit naar een schoonheidsspecialiste!! 🙂

De overgang??? Neeee!