Sarah is in de overgang. Met gerichte sport, gezonde voeding én humor gaat zij haar overgangsklachten te lijf.

Koolhydraten. NU!

Koolhydraten. NU!

 Meer info?

De overgang van A tot Z

Zaterdagochtend. Mijn zoon staat fluitend in de keuken pannenkoeken te bakken.

Meestal tovert zijn gezellige deuntje een glimlach op mijn gezicht. Nu word ik er bloedchagrijnig van en met een nijdig gezicht smijt ik een handje blauwe bessen in mijn havermoutpap.

Verboden

Mijn hele lijf schreeuwt om koolhydraten van het slechtste soort. Ik negeer de pannenkoeken, maar heb ondertussen visioenen van chocolademuffins en geroosterd wit brood met roomboter. Verboden, verboden, verboden!

Echte mayo

Met de lunch kom ik mezelf een beetje tegemoet. In plaats van een tomatensalade en een kom soep, maak ik een sandwich van twee dikke sneden volkorenbrood met avocado, tomaat, kipfilet, rucola en een lik echte mayo. Helemaal niks mis mee, maar ik vind mezelf reuze zielig. Is dit mijn voorland? Nooit meer kunnen eten waar ik echt trek in heb?

Kip

Ik plan het avondeten. Een kipstoofpotje met sperziebonen en een groene salade, en met rijst erbij voor de rest van het gezin. Opeens lijkt een stomend, geurig, warm bord basmatirijst mij zo’n beetje het allerlekkerste wat er bestaat. Knorrig smijt ik de ingrediënten voor de stoofpot in de pan en zet het vuur aan.

Chips

’s Middags gaat het mis. Mijn zoon vraagt of hij wat lekkers mag en trekt op mijn ja een zak chips open. Paprika Doritos! En dan red ik het niet meer. Hij vertrekt met een bak-met-kop-erop weer richting de tv en ik schrans in tien minuten tijd de rest van de zak leeg. En met elke nieuwe mond vol knapperige, zoute, vette, kruidige chips wordt mijn boosheid minder.

Betrapt

Ik geniet, met gesloten ogen, leunend tegen het aanrecht. Wat is dit lekker. Mijn man komt de keuken binnen en trekt vragend zijn wenkbrauwen op. Ik slik betrapt een hap door, lik snel mijn oranje vingers schoon en steek mijn kin in de lucht. ‘Ja, ik eet chips, nou en,’ pareer ik zijn niet gestelde vraag opstandig. En dan volgt de uitsmijter die alle remmen los doet gaan. ‘Hallo Saar, moet je ongesteld worden of zo?’ vraagt hij. ‘JA,’ gooi ik eruit. ‘AL DRIE WEKEN GELEDEN, VERDOMME!’

Bitch

Verschrikt kijken we elkaar aan. Wie was dat in vredesnaam? Want die bitch met die grote bek, dat ben ik niet! Maar ik voel me al weken opgefokt en opgeblazen en heb onwijze zin om ergens heel hard op te timmeren. Zijn dit die beruchte moodswings die bij de overgang horen? Maar ik ben niet depressief. Wel opstandig en, ik geef het toe, behoorlijk onredelijk.

Overgangsconsulente

Ik besluit om binnenkort een afspraak te maken met de overgangsconsulente. Misschien is er een pilletje-theetje-dieetje dat werkt. Voorlopig kies ik voor de enige oplossing die ik ken. Ik trek mijn hardloopschoenen aan, zet een lekkere beat op mijn oren, trotseer de miezerige februariregen en stamp tien kilometer weg. Gegarandeerd goed voor mijn humeur. En ik hoef me meteen niet meer schuldig te voelen over die driekwart zak Doritos.

 sarahmagazine_wordtvervolgd_zwart

 

Print Friendly
Share on Facebook0Tweet about this on TwitterEmail this to someone

4 reacties op Koolhydraten. NU!

  1. Karin schreef:

    Ik ben zo blij dat je er bent Sarah. Natuurlijk weet je dat je niet de enige bent en toch is dit dat beetje thuis komen………What’s next?

  2. Neef peter schreef:

    Er gaan jaren voorbij dat ik geen last heb van de overgang. Daarentegen geniet ik wel van jouw columns en kan ik mij toch enigszins verplaatsen in de dagelijkse ongemakken van “vrouwen in een bepaalde leeftijd”. Ga zo door (helaas ook met de overgang, maar zeker ook met je columns).

  3. Riet Beijer schreef:

    Zooooo herkenbaar!

  4. Jane Bredius schreef:

    Heel herkenbaar!
    Aan de andere kant merk ik dat dagen waar ik me bezig houd met leuke dingen, denk ik amper aan eten. Ik noem ze mijn onbewuste balansdagen (rust van teveel denken, te strak leven EN te vet/veel eten).
    Volgens mij komt verleiding om de hoek kijken juist als wij dingen uit onze dieet verbannen.
    Geen rem nodig – gewoon leuke dingen doen!
    En dat uitbarsting tegen je man – ach, ze kunnen ook wat hebben. Die van mij zit voor mijn neus na avondeten pertinent pinda’s te vreten.
    Als HIJ het kan… =)

De overgang??? Neeee!